Marissa, mijn dochter van 23, woont sinds twee maanden op zichzelf. Een bijzondere periode, voor haar én voor mij.
We wilden samen iets doen dat betekenisvol was — iets dat ons verbond. Zo ontstond het idee voor een fotoshoot, met mijn trouwjurk.

We kozen een rustige plek in de natuur. Geen afleiding, alleen wij tweeën, de jurk, het licht en de camera.
Marissa straalde. Ze droeg mijn jurk met zoveel zachtheid en kracht — het raakte me meer dan ik had verwacht.

Als moeder voelde dit moment zo intiem.
Als fotograaf was ik dankbaar dat ik het kon vastleggen.
Dit was meer dan een shoot — dit was samen stilstaan bij het leven, bij hoe snel het gaat, bij hoe mooi het is.

Ik deel dit niet alleen omdat het bijzonder was voor mij, maar ook omdat ik geloof dat dit soort momenten voor iedereen waardevol kunnen zijn.
Een fotoshoot kan ook een ode zijn. Aan groei, aan liefde, aan verbinding.

Misschien heb jij ook zo’n idee of gevoel dat je wilt vastleggen.
Een moeder-dochtermoment. Of juist vader en zoon. Of gewoon jijzelf.

Stuur me gerust een berichtje. Ik denk graag met je mee.